Half april, de week ving aan. Er werd al lange tijd mooi weer voorspeld voor de komende zondag. Deze weersvoorspellingen zorgden blijkbaar voor wat acclimatisatieproblemen binnen het team omdat wij zowel dinsdag als donderdag met een kleine groep op het veld stonden wegens ziekmeldingen. Beide trainingen liepen dus niet geheel foutloos en de concentratie was ver te zoeken: het viel allemaal erg tegen. Maar we gingen wel met het hoofd omhoog door naar de zondag waar wij onze reeks van gewonnen wedstrijden zouden proberen door te trekken. Dit werd een belangrijke wedstrijd tegen Xenios.

Het weer was, zoals voorspeld, erg mooi en de zon scheen fel. Met een klein briesje was het een enorm aangename dag. Een mooie dag om een mooie pot neer te zetten voor de toeschouwers. En wat waren dat er veel! Dit motiveerde ons enorm. 

Maar alsnog zaten we redelijk ongeconcentreerd naar de bespreking van Maarten Sips (coach) te luisteren. Met deze houding stapten wij het veld op om in te lopen en in te spelen. Door het warme weer viel dit helemaal niet mee en dat was ook bij iedereen te merken. We waren letterlijk aan het vechten om over het veld heen te komen. 

Toen eenmaal het fluitsignaal klonk, stonden wij aardig gefocust de bal rond te tikken. Ongeveer op de helft van de eerste speelhelft viel er een doelpunt aan onze kant (0-1). Toen werd het duidelijk dat wij een slechte week hadden gedraaid en nu alles op alles moesten zetten. Naast het feit dat wij niet goed stonden te hockeyen, floten de scheidsrechters ook niet helemaal zoals het hoort. Beiden floten weliswaar in het nadeel van zowel Alliance als Xenios dus de tegenstander had het even zwaar. 

Voor een team dat normaal op zand speelt, hockeyde Xenios meer als een team en wist ons de gehele eerste helft fysiek onder druk te zetten en net dat stapje extra te hockeyen. Toen klonk het fluitsignaal voor de rust. Wij sjokten allen met sippe gezichten richting de bespreekkamer en als laatste stapte Maarten Sips binnen. Hij legde ons uit dat wij dit resultaat in de eerste helft volledig aan onszelf te danken hadden en dat het aan ons was om er wat aan te veranderen. 

De tweede helft ging van start en wij stonden met ijzersterke concentratie te hockeyen vanaf minuut 35 en al erg snel viel er een doelpunt in ons voordeel door een sterke actie van Arthur Van Zuylen, die uiteindelijk afgemaakt werd door Hendrik (1-1). Na dat doelpunt leek het alsof wij ons helemaal terug hadden gevonden, maar het team ging hierna steeds moeilijker hockeyen. Vele acties werden onderschept door Xenios en zij wisten,  door handig gebruik te maken van voetjes, vele strafcorners te behalen. 

Beste lezer, ik bespaar u deze laatste 25 minuten en zal u meteen naar de einduitslag leiden. Xenios wist veel beter te hockeyen dan wij en zij pakten de zege met 1-4. 

Er mag zeker een momentje van applaus naar Stijn Sanders, onze keeper, die werkelijk een goddelijke wedstrijd stond te keepen. Zonder Stijn was deze dag nog erger afgelopen.

Volgende week spelen wij uit tegen Nieuwegein. Nieuwegein staat 6e op de ranglijst en wij 8e. Bij winst staan wij boven Nieuwegein en dus waarschijnlijk 6e of 7e.

Bedankt voor het lezen! (En voor degenen die er zondag bij waren: Bedankt voor jullie steun!)

Hoogachtend en met meest vriendelijke groet,

Heren 1 Alliance.