Het is zondag 25 november en we verzamelen om 8.15 uur. Een beetje te vroeg voor ons... Vervolgens zitten we meer dan twee uur in een busje: we halen eerst de Amsterdamse meiden op en gaan dan met z'n allen naar Groningen. De sfeer onderweg maakt het tijdstip, de sterke wind en de regen gelukkig gemakkelijker te verdragen.

 

Het is onze een-na-laatste wedstrijd voor de winterstop en wij weten dat er punten gehaald moeten worden. Tijdens de voorbespreking horen we de wijzigingen. Sylke, onze centrale middenvelder, heeft immers haar hand in het gips en André en Tembi besluiten om op haar plek onze turbospits Joelle neer te zetten. Noor Sluis uit A1, die voor het eerst met ons mee is, zal op de positie van Joelle spelen. Zij is ook een heel snelle aanvaller.

 

Direct na het begin van de wedstrijd wordt duidelijk dat Groningen een zeer sterke ploeg is: we worden vaak onder druk gezet. Na een kwartier wordt de tijd stilgezet omdat Renske op de grond ligt. We maken ons best zorgen want we hebben maar twee wissels! Gelukkig is het niks ernstigs en kan ze snel weer spelen. Marloes scoort dan uit onze eerste aanval door bij de tweede paal de bal in het Groningse doel te tippen: 1-0 voor ons!

 

Paar minuten later ziet het er niet best uit: Aimée blijft liggen in ons 23-metergebied. De tijd wordt weer stilgezet en de spanning is om te snijden. Tembi loopt naar Aimée roept even later tegen André: "Wissel! Nee!!! De paniek is in onze ogen te lezen. Het gezicht van Aimee zit helemaal onder het bloed! Haar wenkbrauw blijkt open te liggen doordat er een stick tegenaan is gekomen. We vragen ons direct af of Aimée nog mag spelen. Maar als Liz de wond heeft schoongemaakt en geplakt, kan ze na de rust gelukkig weer spelen. Wat een opluchting!

 

De tweede helft vindt voornamelijk op onze helft plaats; Groningen gaat dan vol in de aanval. Alleen lukt het hen niet zo goed om te scoren, vooral omdat Alex een van haar beste wedstrijden speelt: één tegen één, rebound, tip- in, slag op goal en corners, zij heeft op alles een antwoord.

 

Ongeveer tien minuten voor het einde van de wedstrijd weet Groningen toch te scoren. Uit een strafcorner. De bal wordt keihard op onze lijnstopper geslagen en is echt niet te stoppen! Een paar seconden voor tijd hebben we nog een enorme kans op 2-1 maar dan fluit de scheidsrechter de wedstrijd al af. Sommigen van ons hebben het niet eens door...

 

Al met al spelen we 1-1 tegen een zeer goede ploeg. Niet slecht toch! Eén ding is zeker. Alliance Dames 1 heeft een enorme teamspirit laten zien! We hebben hard gevochten. Ik kan nog maar één ding zeggen: ik ben supertrots op jullie, meiden!

 

Aanstaande zondag is onze laatste wedstrijd. Kom ons aanmoedigen! Deze keer spelen we wel lekker thuis op Alliance en hoeft niemand gelukkig ver te rijden :-)

 

Liefs, Petra