De Scheids: Video kijken?
18-12-2015
De assertieve moeder stond bijna direct na de wedstrijd al naast ons. Ik weet dat het heel lastig is, hoor, zegt ze, goed fluiten is echt niet makkelijk. En ik wil zeker niet de indruk wekken dat ik het beter kan dan jullie. De snelheid van het spel, zeker in de zaal, is zó hoog. Zelf fluit ik daarom niet. Er moest nu duidelijk even een ademhaling volgen, want dat had ze tussen de zinnen door nog niet gedaan.
OK, dacht ik, dit heeft alle schijn van een beginnend goed gesprek met iemand die weet hoe je feedback geeft. Maar ik ben wel benieuwd wat er nu gaat volgen.
De ademhaling was gehaald. Het volgende salvo kon beginnen. Maar weet je, zegt de dame, terwijl ze zich wat meer wendde tot mijn jongere mede-scheids, the easy target, het was zó inconsequent. De ene keer was het hoog spel, de andere keer niet. De ene keer floten jullie voor slaan, de andere keer niet. Kijken jullie wel eens naar video’s van jezelf als scheidsrechter? Dat zou je eens moeten doen! Dan zou je eens kunnen zien welke fouten er allemaal worden gemaakt! Niet dat ik het zelf beter zou kunnen, maar ik ben dan ook geen scheidsrechter…
De adem was weer op. Ik keek naar mijn collega. Net als ik twijfelde hij. Hoe geef je zo iemand nu antwoord? Hoe maak je zo iemand duidelijk dat je fluiten heel serieus neemt en dat je vaak feedback krijgt van andere scheidsrechters omdat je graag beter wilt worden. Hoe maak je iemand duidelijk dat de ene situatie niet hetzelfde is als de andere? En dat je je rol als scheidsrechters even serieus neemt als de spelers in het veld hún rol serieus nemen? En, hoe voorkom je dat je na de wedstrijd al te arrogant overkomt als scheids? Of te snel in de verdediging schiet? De jonge scheids vroeg haar of ze misschien een specifiek voorbeeld kon geven van een situatie. Maar dat kon ze niet, want de hééle wedstrijd was zo verschrikkelijk slecht gefloten.
En ze ging al weer verder. Ie-de-reen aan de kant vond het zo inconsequent. Er zaten zó veel foute beslissingen tussen… Misschien moeten jullie dadelijk zelf eens even naar de video kijken die van deze wedstrijd is gemaakt. Daar kunnen jullie vast veel van leren. Het is ook zó moeilijk…
Mijn jonge collega was duidelijk goed opgevoed. Hij nam het aanbod aan om de video een keer te bekijken. Hij wilde de dame duidelijk niet verder agiteren. Zelf stamelde ik nog iets dat iedereen fouten maakt, maar dat we elke wedstrijd weer ons best doen.
Een dag later kwam ik de jonge scheids weer tegen. Wat vond jij nu van die dame? vroeg hij voorzichtig. Hij zat er wel een beetje mee. Ik antwoordde hem dat ik er eigenlijk wel flink van baalde. Na een nachtje slapen keek ik er toch heel anders tegenaan. Hoe vaak weet je na een nachtje slapen precies de tekst die je op dat moment zelf zo goed had kunnen gebruiken. Waarom was ik nu zo gedwee geweest.. Wat dacht die dame eigenlijk wel? Dat wij daar zonder training of voorbereiding op het veld stonden? Dat wij geholpen waren met haar negatieve feedback? Dat haar C-zoontje door ons zijn wedstrijd met 10-5 had verloren? Dat wij niet onze uiterste best hadden gedaan om ook haar zoontje een leuke middag te bezorgen?
Mijn uitbarsting luchtte hem op. En mij ook. We kwamen tot een gezamenlijke conclusie. Natuurlijk willen we mensen na een wedstrijd prettig te woord staan en uitleg geven. Natuurlijk weten wij dat we ook fouten maken. Maar de volgende keer laten we ons wel iets minder in een hoekje duwen. Ze is gewaarschuwd.
Reacties
Er zijn nog geen reacties, plaats uw reactie hieronder
