MHC Alliance

De Scheids

De Scheids #40: Heerlijk Dagje Hockey

15-4-2019

Heerlijk dagje hockey

Ben net terug van een heerlijk dagje Alliance. ‘k Zag Heren 1 het zichzelf nog knap moeilijk maken hoewel ze 68 minuten heersten op het veld. Heerlijk trouwens om zo’n pot te mogen fluiten: Spelers kennen daar bijna alle spelregels, zijn zich bewust van de mores en weten dat ze een kaart krijgen als ze er zelfs maar over beginnen na te denken om te gaan mekkeren. Kind kan de was doen.

Hoe anders verliep - wat mekkeren betreft- de wedstrijd op het veld naast Heren 1. Daar speelde een Veteranen L team. Mannen op leeftijd en ik zag er ook enkele dames tussen lopen. Dat niemand daar meer zo goed kan hockeyen als - zeg- 30 jaar geleden is een gegeven. Zou ook voor mij gelden. Duidelijk werd wel dat de verbale kwaliteiten van de heren- want de dames heb ik niet gehoord- niet geleden hebben onder het ouderdomsproces. Dat hebben de scheidsen ook wel gemerkt, zelf ook twee heren op leeftijd. Helaas bleef het niet alleen bij verbale intoleranties. Ik zag ook meerdere fysieke overtredingen die bij mij direct geel of erger hadden opgeleverd. En dan heb ik nog de reputatie weinig kaarten te geven.

Moet je voorstellen: Ben je 60 jaar oud en geef je een andere zestiger zo’n harde duw dat die gedeeltelijk onder het kunstgras belandt. Of je slaat zo hard door op iemand dat die kermend op de grond ligt. Hoe je dat ’s avonds uitlegt aan je vrouw is mij een raadsel. Hoeft ook niet denk ik, want dan doen die dames uit je eigen team wel. Schaamrood op de kaken.

Daarvóór mocht ik zelf een ander herenteam fluiten op Alliance. Mannen van rond de 25 tot 40 jaar oud. De eerste helft verliep relatief rustig. De tweede helft was minder leuk. De stand was nog gelijk, dus het ging nog om de punten. Een verdediger slaat de bal opzettelijk over de achterlijn en is heel verbaasd dat hij daarvoor een strafcorner tegen krijgt. Een verdediger neemt - binnen de 23- geen afstand en is verbaasd dat hij een strafcorner tegen krijgt. Een aanvaller ziet een verdediger voor zich staan en geeft hem een schopje. Een bal wordt weliswaar hoog gespeeld maar is niet gevaarlijk. Een verdediger krijgt geel omdat hij een tegenstander ten val brengt.Steeds weer die intense verbazing. Steeds weer dat eindeloze gemekker. Steeds weer dat gebrek aan basale spelregelkennis. Steeds weer die commotie over niets. Steeds weer dat opzoeken en overschrijden van de grenzen. Na de wedstrijd blijkt het DWF al te zijn ingevuld door iemand anders. Door wie? Geen flauw idee. Deze persoon heeft de gele kaart die ik uitreikte niet vermeld. Want gele kaarten zijn zó twintigste eeuw. Daar doen moderne mannen niet aan. Je ziet elke zondag op onze eigen club waar dat toe leidt.

Volgende week is het Pasen, dan hebben we allemaal een weekendje vrij. Gelukkig mag ik de week erna weer ergens in district Noord Holland een Heren 1 of Dames 1 team gaan fluiten. Oneindig veel makkelijker dan de wedstrijdjes op de eigen club. Vrolijk Pasen!