Dames 1: Tre Punti....

Alliance – USHC   2 – 2

Tja, hoe zal ik beginnen?? Ik zou willen dat ik afgelopen zondag een toverstafje had gehad.

En dat ik met dat toverstafje dan allemaal dingen kon aanraken. En dat die dingen die ik dan had aangeraakt net even anders zouden gaan. Gewoon 180 graden anders. Dan waren de goals misschien geen goals geweest, dat weet ik. Maar geen goals, waren dan wel goals geweest. En dat was fijn geweest. Want afgelopen zondag hebben we zo vaak geen goal gemaakt, dat de goals die we wel hadden gemaakt en dan geen goals waren, niet zo erg geweest waren. Het is even niet anders. Ik had geen toverstafje.

In een behoorlijk goede wedstrijd bleef de teller staan op 2. En die van USHC ook. Dan krijg je de eindstand 2-2. Logisch. Maar het doet wel een beetje pijn.

Ik heb nog even getwijfeld. Of ik iets zou zeggen over die goal aan het einde van de tweede helft. De derde goal. Hij was zo prachtig. Een strafcorner, aangeven, stoppen… en kassa. Schitterend, daar zou menig corner specialist een puntje aan kunnen zuigen. Er zat cadans in deze corner, de goal was van een ongekende schoonheid. Maar tellen deed hij niet. Want hij is niet gezien. Vannacht heb ik gedroomd. Dat alles omgedraaid zou zijn. En dat ik nu voor één keertje de scheidsrechter een kaart kon geven. Voor onoplettendheid! Bah!

Ik hou er over op. 2-2, niets aan te doen. Er was veel publiek. En dat vinden wij leuk. Het lijkt wel of er steeds wat meer mensen komen. Blijf toch komen, meer en meer.

Oh ja, en dan nog wat. Vorige week geen stukje op de site. Het zal niet meer gebeuren, maar soms schiet het erbij in. De wedstrijd toen? Kraaien uit! Makkelijk? Nee, niet makkelijk, maar wel drie punten. Of zoals de Italianen zouden zeggen: “tre punti”!

Zondag Alkmaar uit, Ik ben er zeker bij, jullie ook?