MHC Alliance

De Scheids

De Scheids : Blok

12-12-2016 Er zijn maar weinig situaties in de zaal die zo moeilijk te beoordelen zijn als wat we het blok zijn gaan noemen. En u weet, als iets moeilijk te beoordelen is, dan kun je er vergif op innemen dat dit ook tot discussie en tot kritiek op de arbitrage leidt.

Afgelopen zaterdag floot ik een jong team van mijn eigen club in de zaal. Daarbij maakte ik een aantal beslissingen in situaties die zich in het spreekwoordelijke grijze gebied bevinden. En dus kreeg ik kritiek. Omdat ik het zelf ook niet helemaal zeker wist, ben ik nog maar eens op zoek gegaan naar de toepasselijke regels. Het bracht mij inzichten op basis waarvan ik afgelopen zaterdag waarschijnlijk soms tot andere beslissingen zou zijn gekomen.

Een goed startpunt is natuurlijk het spelregelreglement 2016 voor de zaal. De regel over het blok vinden we in artikel 9.8: ‘Het opzettelijk én hard spelen van de bal richting de stick, voeten of handen van een tegenstander die klaar staat om de bal te stoppen is gevaarlijk en kan leiden tot blessures. Ook de actie om de bal aan te nemen, vervolgens te draaien en trachten de bal door een dichtbij staande verdediger die probeert de bal te spelen is gevaarlijk. Beide acties dienen te worden bestraft. Daarbij kan een persoonlijke straf tegen de overtreder op zijn plaats zijn’. Het gaat de KNHB allemaal om het voorkomen van gevaar.

Zoals wel vaker blinkt ook deze spelregel niet uit in helderheid of beknoptheid, maar we beginnen met een open blik. Zowiezo gaat dit deel van artikel 9.8 eigenlijk over een tweetal overtredingen: het blok en de pirouette. Wat is een blok? Ik lees een aantal criteria: (1) het opzettelijk, (2) hard spelen (3) richting stick, voeten of handen van een tegenstander, (4) die klaar staat om een bal te stoppen. Alsof deze vier criteria al niet lastig genoeg zijn om in een halve seconde af te wegen, voegt de briefing voor de scheidsrechters er nog een paar aan toe: (5) de bal moet van dichtbij zijn gespeeld. Als richtlijn wordt daarvoor 3 meter gegeven. En (6) de stick van de tegenstander moet (bijna) op de grond liggen op het moment van het spelen van de bal. Tenslotte vraagt de briefing om naast de opzet van de speler tevens vast te stellen of deze de bal roekeloos heeft gespeeld (7). In dat geval volgt namelijk een groene kaart. Bent u er nog? Nog eentje dan: de briefing heeft het over een pass. Daaronder valt logisch gezien geen schot op doel (immers apart gedefinieerd in het spelregelboekje) (8). En dan heb ik het nog niet eens gehad over de mondelinge toelichting op de briefing waarbij werd vastgesteld dat de stick of de hand wel echt moet zijn geraakt (9) wil er sprake zijn van een blok. Au! Ook dat staat anders in de spelregels.

En zo zijn er maar liefst negen zaken die we in een heel korte tijd moeten afwegen. Ook constateer ik dat de briefing toch aardig wat ruis op de lijn veroorzaakt. Er worden allerlei zaken toegevoegd aan de spelregels die bij het grote publiek niet bekend zijn en ook niet in de regels staan: Het 3 meter criterium staat niet in de regels. Ook niet het ‘stick op de grond’ criterium. Of het schot op doel. Of de roekeloosheid. Of het idee dat de hand of stick ook echt moet zijn geraakt. Allemaal niet volgens de regels.

Al met al zijn de toepasselijke regels over het blok simpelweg onoverzichtelijk. Als er onder bondsscheidsrechters al sprake van discussie, hoe kunnen we dan van jeugdleden en (club) scheidsrechters verwachten dat ze hieruit wijs kunnen worden? Ik stel daarom voor dat onze spelregelspecialisten de spelregels en vooral de scheidsrechtersbriefing sterk vereenvoudigen en ontdoen van hun tegenstrijdigheden. Dan komen ze vast ook tot de ontdekking dat de regels voor de pirouette aan de regels voor het blok niets toevoegen en kunnen worden geschrapt.

Voor iedereen die ondertussen de regels werkbaar willen toepassen, stel ik deze werkbare definitie voor: Het is niet toegestaan de bal hard en gevaarlijk te spelen in de richting van een tegenstander die zijn stick plat op de grond houdt. Doet de speler dat herhaaldelijk met opzet, geef dan een groene kaart.
Grappig genoeg zijn we dan weer bijna terug bij de regel in het spelregelboekje. En zetten we een blok voor alle onnodige toevoegingen.